 |
Der Hansjakobli und s Babettli,
hei mit'em Chuchi-Taburettli,
es Schpili zäme gschpiut, zum Göisse,
He-he Frau Meier het das gheisse. |
Da isch zum Bischpiu z'ersch s'Babettli,
druf klätteret uf ds Taburettli,
und Hansjakobli, wo süsch zaaget,
isch difig-difig drunder gschnaaget. |
Ganz lut het obehär ds Babettli,
jetz gschtampfet uf das Taburettli,
bis das der Hansjakobli dopplet,
so lut het unde ufe dopplet. |
Und grüeft "He-he Frou Meier, machet
doch nid so Krach" - do hei sy glachet.
Und är isch obe gsy, äs unde,
und s'Schpil het disewäg schtattgfunde. |
Vo wäge grad so i däm Schpili,
wie z'grächtem Bischpil git es vili,
isch jede - doderfür wird gchrampfet,
gärn dä, wo oben'abe schtampfet. |
Es isch nid jede wie ds Babettli,
so harmlos uf sim Taburettli,
drum lueget, das wi Hansjakobli,
gäng eine ungerufe doppli. |
I wett fasch säge, d'Wält wär freier,
wenn meh würd grüft "He-he Frou Meier". |
|